O książce: 2010 / Ta książka jest pełna złych rad i nie nauczy Cię, jak być dobrymi chłopcami i dziewczętami - bo wyrosłeś na dawno temu. Jest przeznaczony dla dorosłych, którzy niczego się nie boją, wszystko rozumieją, ale wciąż nie stracili smaku życia: do komunikacji i samotności, do ostrych słów i ciszy, do pasji i ich braku. Potrafią patrzeć na świat bez przerażenia, gdy nie są zakochani, bo wiedzą już na pewno, że miłość nigdy się nie kończy. Szczęścia wystarczy dla każdego z nas, jest ono po prostu ukryte w różnych miejscach – w wiosennym powietrzu, w pracy i rozrywce, w podróżach i prostych domowych radościach – a nie tylko w cudzych łóżkach. Nie ma co się przeciskać, żeby załapać się na odrobinę emocji, bez tego może być ciekawie. Drobnych kwiatów łąkowych nie można wsadzić do wazonu, nie trzeba ich w ogóle zrywać, ale można je podziwiać leżąc w trawie, można też bezmyślnie patrzeć w niebo lub czytać inną książkę o tym, jak zabawne i cudowne jest to życie Jest..